PIERWSZE TRUDNE CHWILE
Drodzy rodzice, rozstanie dziecka z domem jest dla niego dużym stresem. Pierwsze tygodnie w żłobku są dla malucha trudnym doświadczeniem, ponieważ to właśnie w tym czasie Wasza pociecha często po raz pierwszy rozstaje się mamą lub inną bliską osobą. Maluch poznaje nowe otoczenie pełne nie znanych mu osób zabawek, sprzętów co wywołuje w nim zarówno zaciekawienie jak i budzi lęk przed czymś nowym.
W okresie adaptacyjnym, Państwa dziecko musi przyzwyczaić się do nowych warunków i trybu życia. Czas trwania tego okres to zazwyczaj dwa tygodnie, choć u niektórych dzieci okres niepokoju i lęku może przedłużyć się nawet do kilku miesięcy.
W okresie adaptacji mogą zachodzić pewne zmiany zachowania – psychospołeczne i fizjologiczne:
Zaburzenie snu – trudność w zasypianiu, nagłe zrywanie się, płacz, lęki nocne
Zaburzenie łaknienia – brak apetytu, wymioty, odmowa przyjmowania posiłków na terenie żłobka
Zaburzenie wydalania – moczenie się, nie tylko w dzień ale także w nocy.
Zaburzenie sfery emocjonalnej – płacz, lęki, niepokój.
Zaburzenie kontaktów społecznych – agresja, autoagresja, negatywizm.
Zaburzenie aktywności – nadmierna ruchliwość, brak zainteresowania otoczeniem.
Żeby ułatwić maluszkowi przejście tego trudnego dla niego okresu w sposób jak najbardziej łagodny proponuje Państwu, aby trzymać się pewnych zasad:
Nie zostawiajmy wszystkiego na ostatnią chwilę. Starajmy się wcześniej rozmawiać z własną pociechą o zmianach, jakie nastąpią w jej życiu, opowiadając co je czeka, tłumacząc powody rozłąki, cały czas zapewniając o swojej miłości. Opowiadając o żłobku nie przedstawiajmy go jako „Krainę szczęśliwości” tylko trzymajmy się rzeczywistości. Mówmy po prostu prawdę, że mama i tata idą do pracy a on w żłobku pozna nowe dzieci , ciocie, będzie tam dużo zabawek, ale i będzie też tam sam bez rodziców.
Warto, już wcześniej przed przyjściem dziecka do placówki wprowadźmy mu rytm dnia według którego funkcjonuje żłobek.
Plan dnia w żłobku
7.00- 8.30- przyjmowanie dzieci w grupach
8:00 – 9.00 – toaleta, śniadanie
9:00 – 10.00 – czas zabawy z dziećmi ( zajęcia zorganizowane)
10:00- 10.15 – drugie śniadanie
10.15- 11.00 – czas zabawy z dziećmi ( zajęcia zorganizowane)
11.00 – 12.00 – toaleta i, obiad ( drugie danie)
12.00- 14.00 – przygotowanie dzieci do leżakowania i ich sen
14.00- 14.30 – przygotowanie dzieci do podwieczorku
14.30- 15.30 – zupa i podwieczorek
15.30- 15.45 – toaleta
15.45 – 17.00 – wydawanie dzieci opiekunom. ( zabawy w sali lub w ogrodzie)
Jeśli podjęliście Państwo decyzje o pobycie dziecka w żłobku, to niezwykle ważne jest to, żeby w okresie adaptacyjnym ( 2-3 tygodnie) uczęszczało ono do niego systematycznie, nie należy nim manipulować ( nie robić mu nawet pojedynczych wolnych dni). Ponieważ gdy ma miejsce taka sytuacja automatycznie przedłuża się okres adaptacyjny dziecka. Dziecko potrzebuje jasnych i konkretnych komunikatów.
Nie obiecujcie, że jeśli pójdzie do żłobka to dostanie prezent lub kipicie mu cos nowego.
Drodzy Rodzice nie straszcie malucha żłobkiem mówiąc np.: ,, jeśli tego nie zrobisz to pójdziesz do żłobka, lub idź do cioci, nie płacz nic Ci się tam nie stanie, ciocia ci nic nie zrobi’’ ( wypowiadając takie zdania dziecko zacznie się zastanawiać i obawiać co tam się może stać)
Osoba , która pozostawia dziecko w żłobku musi starać się kontrolować własne emocje. Powinna umieć opanować przykre odczucia związane z rozstaniem ze swoją pociechą. Małe dziecko nie rozumie wielu rzeczy ale potrafi odczytywać emocje z twarzy swoich rodziców i przenosić je na siebie.
Żegnając się z dzieckiem, pobądźmy z nim chwilkę w szatni a potem czule, lecz stanowczo pożegnajmy się, mówiąc wyraźnie kiedy po niego wrócimy np. po obiedzie, po spaniu itp. Ważne jest to, aby dziecko nie czuło Państwa zdenerwowania i lęku o jego los, gdyż takim zachowaniem wywołujemy w nimi niepokój.
Nie zabierajcie dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu ( jeśli zrobimy to chociaż raz to wówczas maluch będzie wiedział, że płaczem może wymusić opuszczenie żłobka)
W pierwszych dwóch dniach pobytu w żłobku wcześniej ustalonych wraz z personelem , wejdźmy z dzieckiem do grupy i wraz z nim aktywnie poznawajmy nowe otoczenie. ( czas przebywania to około 2godz).
Kolejnego dnia spotkajmy się wszyscy w sali a następnie po uzgodnieniu z personelem, po krótkiej zabawie opuśćmy sale i poczekajmy nie daleko np. ( w szatnia) aby w każdej chwili być gotów powrócić na salę, lub zabrać je do domu.
Przez następne dni stopniowo wydłużajmy czas pobytu dziecka do pory obiadku wcześniej konsultując to z wychowawca, pielęgniarką lub psychologiem.
Przez pierwsze dwa tygodnie, odbierajcie swoje pociechy wcześniej np. po obiedzie, mówiąc im, że jak zje obiadek to mama po niego przyjdzie. Usypianie w nowym miejscu obok nie znanych ludziach jest dla niego dużym stresem. Dlatego decyzję o leżakowaniu odłóżmy do czasu gdy maluch pozna nowe otoczenie i zaufa personelowi.
Unikajcie Państwo przychodzenia w ostatniej chwili, i w pospiechu ponieważ czynniki te wywołują nerwowa atmosferę.
W tym trudnym dla siebie okresie, dzieci mogą być kapryśne, nerwowe, płaczliwe, zazdrosne o każdą chwilę spędzoną z rodzicami. Takie zachowanie oznacza, że trudności związane z nową sytuacją maluch odreagowuje w domu przy kochających rodzicach.
Ważne jest to, żeby po powrocie do domu Wasza pociecha była w centrum uwagi. Poświęćcie jej znacznie więcej czasu i zainteresowania. Okazujcie więcej miłości, czułości, bliskości. . Pozwólcie by własne emocje odreagowała np. w zabawie, którą bardzo lubi i która sprawia mu dużą satysfakcję.
Często bywa tak, że rodzice podobnie jak ich dzieci przechodzą trudne chwile związane z rozłąką i obawa o własne pociechy. Dlatego ważne jest, żeby Państwo mieli świadomość swoich emocji i przyznanie się do ich odczuwania wtedy łatwiej będzie wspólnie przejść prze te trudne chwile.
IM WIĘCEJ CZASU, ZAINTERESOWANIA I ZROZUMIENIA OFERUJECIE PAŃSTWO SWOJEMU DZIECKU, TYM SZYBCIEJ ODNAJDZIE SIĘ ONO W NOWEJ RZECZYWISTOŚCI.
Powodzenia
