Wakacje się skończyły. Dzieci wróciły do swoich opiekunów w żłóbku. Miło wszystkich ponownie widzieć po prawie miesięcznej przerwie. Witamy nowe dzieci. Przed nami okres adaptacyjny.

Adaptacja jest procesem, w którym dziecko poznaje nowe otoczenie i uczy się w nim funkcjonować. Buduje nowe relacje, przyzwyczaja się do nowych rutyn i oczekiwań. Ważne jest, aby zarówno dziecko jak i rodzice byli gotowi na nowe doświadczenie. Warto być przygotowanym na potencjalne zmiany i traktować je jako normalny etap adaptacji. U dziecka mogą pojawić się zachowania, których wcześniej nie było, np. zaburzenia snu, łaknienia i wydalania, większa potrzeba bliskości, ciągłego noszenia na rękach czy wspólnego spania.

Jednym z kluczowych aspektów adaptacji jest to, jak dziecko uczy się radzić sobie z nowymi emocjami – m.in. lękiem przed rozstaniem z rodzicem. Strach, na bazie którego powstaje lęk, jest emocją wrodzoną i pomaga dziecku przystosować się do zmieniającego się otoczenia. Jeżeli do tej pory potrzebę miłości, bezpieczeństwa, akceptacji i potrzeb fizjologicznych zaspakajali rodzice (obiekty zaufania) w domu (miejscu zaufania) i nagle ich nie ma, to dziecko zaczyna się bać – wtedy właśnie objawia się lęk separacyjny.

Podsumowując, adaptacja to rozszerzenie dla dziecka obiektu i miejsca zaufania. To nowe miejsce, zwyczaje, osoby, zabawki – innymi słowy bardzo duża zmiana, a każda zmiana wymaga czasu by się do niej przyzwyczaić.